عسل مایع و متراکم از شهد گلها متولد می شود و سپس توسط زنبورهای کوشا جمع آوری و تبدیل می شود. آنها شهد گل ها را جمع آوری و فرآوری می کنند و به عنوان منبعی برای زمستان در لانه زنبوری خود قرار می دهند.
تولید عسل در کندو عسل خالی زنبورها آغاز می شود که در آن فرآیندهای آنزیمی مختلفی انجام می شود که امکان بلوغ محصول را فراهم می کند که در لایه های نازک روی دیواره سلول های کندو رسوب می کند.
عسل می تواند از نظر قوام کم و بیش جامد و شفاف و رنگ از زرد تا نارنجی تا قرمز متفاوت باشد و بسته به منشاء شهد، طعمی شیرین یا معطر دارد.
عموماً عسل جوان مایع و شفاف است و به مرور زمان به دلیل تبلور گلوکز مات و دانهدار میشود.
در مقایسه با شکر، دارای طیف گسترده ای از خواص تغذیه ای است و بنابراین از همه نظر یک غذا محسوب می شود. می توان آن را هدیه واقعی طبیعت برای تغذیه انسان دانست.
عسل یک غذای کامل با خواص بسیار انرژی زا است. حاوی آب و قندهای ساده مانند فروکتوز و گلوکز است.
سرشار از اسیدها سیتریک، مالیک، سوکسینیک، استیک، لاکتیک و بوتیریک، اسیدهای آمینه، آنزیمها، مواد معطر و در نهایت مهارکنندههایی است که موادی شبیه آنتیبیوتیک هستند.
یکی دیگر از خصوصیات مربوط به خواص عسل این است که قندهای آن انرژی آماده مصرف به لطف گلوکز و انرژی ذخیره به لطف فروکتوز را فراهم می کند و قدرت شیرین کنندگی بالایی دارد.
یکی از موارد منع عسل این است که اثر ملین ملایمی دارد و خاصیت نرم کنندگی و محافظتی بر روی مخاط معده و روده دارد. به همین دلیل در واقع توصیه می شود صبح ناشتا در یک لیوان آب گرم همراه با آبلیمو استفاده شود.
