به دلیل ناتوانی در خرید بیش از یک جفت کفش بچه گانه، والدین مجبور بودند فرزندان خود را در برخی مواقع پابرهنه کنند.
با این حال، تأثیر وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده ها و کفایت مالکیت کفش چرم بچه گانه دست دوز به اندازه کافی در رابطه با اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه پودوکونیوز در میان کودکان روستایی در سن مدرسه مورد مطالعه قرار نگرفته است.
اندازه گیری وضعیت اجتماعی-اقتصادی عمدتاً بر اساس درآمد ماهانه خود گزارش شده و رفاه اجتماعی-اقتصادی درک شده است که ممکن است وضعیت واقعی خانوارها را نشان ندهد.
علاوه بر این، دانش ما از نقش ویژگیهای اجتماعی-جمعیتشناختی مانند جنسیت، سن و تحصیلات در رفتار استفاده از کفش نیز محدود است.
مطالعات نشان می دهد که متغیرهای اجتماعی-جمعیتی نه تنها زمینه اجتماعی و واقعیت های روزمره را شکل می دهند، بلکه به ما کمک می کنند تا توزیع رفتارهای بهداشتی را در بخش های مختلف جمعیت درک کنیم که ممکن است به نوبه خود اولویت بندی بخش های جمعیت را برای تغییر رفتار تسهیل کند برنامه ها.
بنابراین، ما این مطالعه را برای ارزیابی ارتباط بین استفاده از کفش بچه گانه جورابی محافظ و عوامل اجتماعی-اقتصادی به منظور شناسایی نقاط کشش احتمالی برای مداخلات برای تشویق استفاده از کفش در میان کودکان مدرسهای روستایی برنامهریزی کردیم.
ما فرض کردیم که وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده و کفایت مالکیت کفش چرم طبیعی بچه گانه، احتمال استفاده از کفشهای محافظ را در میان کودکان روستایی در سن مدرسه در منطقه Wolaita، جنوب اتیوپی پیشبینی میکند.
تأییدیه اخلاقی از کمیتههای اخلاقی مؤسسه تحقیقاتی آرموئر هانسن (AHRI) (شماره ثبت پروژه P035/15) و کالج علوم بهداشت، دانشگاه آدیس آبابا (شماره پروتکل 047/15/Ext) اخذ شد، دفتر اداری زون Wolaita مجوز کتبی برای کار در جامعه را صادر کرد.
- منابع:
- تبلیغات: