با گذشت زمان، سس‌های دیگری از سس مایونز اولیه ایجاد شده‌اند که با استفاده از سس مایونز به‌عنوان پایه، از طریق معرفی مواد تشکیل‌دهنده شخصی‌سازی می‌شوند: به عنوان مثال، در فرهنگ فرانسوی، آئولی‌های معروف را به یاد می‌آوریم، که سیر له شده را به آماده‌سازی اولیه آن اضافه می‌کنند.
انواع سس بزرگ و کوچک این روزها در فروشگاه های کوچک و بزرگ فروش خوبی دارند چرا که به خوبی در بین مردم جا باز کرده است.
دیگر سس‌های بسیار محبوب مبتنی بر سس مایونز شامل سس تارتار است که با افزودن کپر خرد شده، خیار و گیاهان معطر مانند جعفری و پیازچه غنی شده است.
یکی دیگر از سس های بسیار محبوب، سس تن است. ماهی تن چرخ کرده همراه با کیپر و آنچوی به سس مایونز اضافه می شود.
این سس به‌ویژه به عنوان چاشنی گوشت گوساله با سس تن مورد استقبال قرار می‌گیرد، تهیه‌ای از سنت فرانسوی که اغلب به عنوان پیش غذا نیز سرو می‌شود.
آنها همچنین شامل سس صورتی هستند که با افزودن سس گوجه فرنگی یا سس گوجه فرنگی و ماست به سس مایونز به دست می آید، به ویژه برای همراهی میگو برای پیش غذای خوشمزه و ظریف استفاده می شود.
سس مایونز اغلب همراه با سیب زمینی سرخ کرده یا به عنوان چاشنی برای ماهی آب پز استفاده می شود.
برای تهیه سالاد روسی ضروری است اما در فرانسه نیز به عنوان چاشنی مرغ سرد و تخم مرغ آب پز مورد استقبال قرار می گیرد.
سس مایونز یکی از معروف ترین و پر مصرف ترین سس های دنیاست. همه کاره، ظریف و مناسب هم برای گوشت و هم برای ماهی، بلکه برای بسیاری از غذاهای جانبی، با حقوق کامل وارد تمام آشپزخانه های ما شده است و با روحیه و ظرافت خود را تثبیت کرده است.
فرضیه های متعددی در مورد منشا آن وجود دارد و در این مقاله سعی می کنیم ردپای، عطر، طعم و شخصیت آن را بازیابی کنیم.
یکی از اولین فرضیه ها که بخشی از تاریخچه سس مایونز است ما را مستقیماً به منورکا می برد
